این چه سرعت بی رحمانه ایست که به رخ مسافرانت می کشی و چه صحنه های دلخراشیست که بر پرده سینمای زمانه ات می خراشانی؟!
ما را به کجا میبری؟ چراغک های ایستگاهی از دور کمی چشم هایمان را قلقلک می دهد. می توانی ببینی که؟ شاید هم سرگرم بازی خودت هستی! آه، دست از این بازی کثیفت بردار برادر، ما تا به ایستگاه هم دوام نمی آوریم.
فقط به من بگو که تو چه جور قطاری هستی؟ آخر تمام قطار های دنیا ترمز اضطراری دارند، لطفا دسته قرمز رنگ ترمزت را نشانمان بده، خیالت تخت جریمه اش با من!
پ.ن: هر از گاهی دلم برای سفر با قطار تنگ می شود، بدجوری به آدم می چسبد.
درباره این سایت